ศรีธนญชัย...ขายของ

ผมมีโอกาสได้ไปเดินตลาดกับแม่ค้าเสื้อผ้าคนนึง 

เขาชอบไปหาเสื้อผ้าน่าขายที่ประตูน้ำ การได้ออกสำรวจสินค้ากับเขา ทำให้ผมได้ศัพท์สำคัญมา 1 คำ คือคำว่า

"จับชุด"

หมายถึง มาหาของถูกจากแหล่งนึง ไปขายทำเงินที่แหล่งนึง โดยพิจารณาก่อนว่ามันขายได้

ผมสนใจกลยุทธ์นี้มาก แต่ไม่ได้คิดว่าต้องมาตีรายละเอียดอะไรต่อ จนเมื่อผมก็เผลอทำตามโดยไม่รู้ตัว

ตอนนี้ผม "จับสินค้า" ไปเรื่อย เน้นที่ถูกและคาดว่าขายได้ในตลาดผม มาเพิ่มมูลค่าให้ร้าน

ง่ายๆ เลย ผมจับตลาดลดน้ำหนักอยู่ กรองสมาชิกเข้ามาก็เป็นผู้หญิง 99%

บางช่วงผมก็จับปากกาสักคิ้ว บางช่วงกับจับโลชั่นทาผิว บางช่วงก็จับดีท้อกซ์ มาขายในลักษณะขายพ่วง แต่ลดราคาลง เพื่อให้ลูกค้ารู้สึกว่าเกิดความคุ้มในการซื้อ เช่น

ซื้อลดน้ำหนัก 2 ชิ้น + ดีท้อก 2 ชิ้น ลดราคาจาก xxx เหลือ xxx

ผมก็ไขว้ขายกันไปมาอย่างนี้ ไม่ได้ขายเป็น Main แต่ขายให้เป็น Gimmick เพื่อกระตุ้นยอด และสร้างความต่างให้ร้านของผมเอง ร้านที่ขายสินค้าเหมือนกัน คุณคิดว่าต้องทำยังไง ลูกค้าถึงอยากเข้าร้านเราบ่อยๆ ล่ะ?

และแน่นอนว่าสินค้า ต้องมีส่วนต่างที่มากพอสมควรถึงจะทำได้ ผมถึงเน้นที่ต้นทุนถูกไว้ก่อนไง

กลยุทธ์นี้ออกแนวศรีธนญชัยหน่อย ตรงที่สินค้าบางอย่าง เขา Fix แล้วว่า ห้ามขายต่ำกว่า xxx 

ผมก็ไม่ได้ขายต่ำกว่านี่...แบบเดี่ยวน่ะ...แต่ผมขายแบบเซ็ตคละๆ กัน ซึ่งเอาจริงๆ ผมอาจจะอ้างก็ได้ว่า

"อ้อ ผมขายของพี่เป็นตัวหลัก ราคาเต็มแหละพี่ ส่วนที่ลดไปก็เป็นส่วนต่างของอีกตัวไงพี่"

แลดูหัวหมอดี แต่ค้าขายมันก็งี้แหละครับ ทื่อๆ มักอยู่ยาก มันต้องมีกลยุทธ์บ้าง

จับพลัดจับผลู เผื่อจับสินค้าโดน อาจเป็น Main Product ทำเงินของเราไปเลยก็ได้ ใครจะรู้

อนึ่ง ราคาปลีกมาตรฐาน เราอย่าไปแตะครับ เดี๋ยวเสียราคาตลาด ผมเองก็ไม่ลดกว่าเจ้าของสินค้ากำหนด ใครถามซื้อชิ้นเดียว ก็ขายเต็มพร้อมบวกค่าจัดส่งด้วย

photo ; blog.nataliehanks.com