อาชีพที่มั่นคง ฤา แค่หลุมพรางทางค่านิยมเท่านั้น

อรุณสวัสดิ์ เช้านี้อยากต้อนรับวันเบาๆ ด้วยเรื่องเบาๆ นะ แต่ไม่มั่นใจว่าคนอื่นอ่านแล้วจะรู้สึกเบาหัวด้วยไหม...บทความนี้เป็นการนำเสนอวิธีคิดอีกแบบครับ เกี่ยวกับคำว่า อาชีพที่มั่นคง 

อาชีพที่มั่นคง ในแต่ละความเห็นของแต่ละคน มีความต่างกันแน่นอน และมีเหตุผลทั้งสิ้น ผมฟังได้หมดแหละไม่เถียงหรอก...มันเป็นความเชื่อของใครของมัน

และ...มันคงไม่ต้องมาเป็นหัวข้อการเขียนในวันนี้หากผมไม่เจอคนคนนึงที่พยายามเอาคำว่า อาชีพที่มั่นคง...มาเกทับผม...

เชื่อไหมครับว่า โดยส่วนตัวแล้ว ผมเชื่อว่าอาชีพที่มั่นคง "ไม่มีอยู่จริง" !!! 

เพราะไม่ว่าคุณจะเอาเกณฑ์อะไรมาตัดสินหรือนิยามมัน ผมก็ให้ความสำคัญกับผลลัพธ์ที่จะต้องเกิดขึ้นจริงมากกว่า ไม่ว่าคุณจะทำอะไรอยู่ก็ตาม...

นั่นคือ "การที่คุณมีรายได้ประจำ สม่ำเสมอ เป็นที่พอใจ"

ไม่ว่าคุณจะทำอาชีพอะไร มั่นคงหรือไม่มั่นคง นี่ไม่ใช่หรือ ผลลัพธ์ที่ต้องการ...

หากยังคิดตามไม่ทัน ลองนึกภาพคนเปลี่ยนงานที่ใหม่สิ...มากกว่าครึ่งที่เปลี่ยนงานใหม่ ไม่ใช่เพราะเรื่องรายได้ไม่พอรายจ่ายหรอกรึ

เช่นนั้นเท่ากับว่าคนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้โหยหาอาชีพที่มั่นคงเท่าไรนัก แต่โหยหาอาชีพที่ให้รายได้เป็นที่พอใจ...หรือเปล่า?

ถ้าวันนี้เจ้าของบริษัทเดินมาบอกว่า คุณก๊อต ผมจะไม่มีวันไล่คุณออก ผมขอทำสัญญาจ้างงานคุณยาวๆ เลย จนถึงอายุ 50 ปี...

ถามว่า มีคนมาประเคนความมั่นคงให้ผมขนาดนี้แล้ว ผมจะดีใจหรือเสียใจดี?

และแน่นอน ทุกคนก็จะย้อนถามผมว่า แล้วพอใจกับงานที่ทำ หรือ ผลตอบแทนไหมล่ะ?!!!

เอาล่ะครับ ตั้งแต่อักษรที่คุณอ่านตัวแรก จนถึงตัวนี้ คุณมีแนวโน้มทางความคิดยังไงบ้าง?

ลองพิจารณาครับ ผมให้เวลาถามใจตัวเอง... 1 นาที....
.
.
.
.
.
.
มาต่อกัน...ความคิดของผมอีกแบบนึงต่อคำว่า ความมั่นคงและสวัสดิการที่ดี

ผมมองว่า มันคือ การตลาดอย่างนึงนะ หรืออาจเรียกว่า กุศโลบายทางธุรกิจ

โดยการสร้างความน่าสนใจให้องค์กรด้วย offer ต่างๆ เช่น โบนัส / ปรับเงินเดือน / รถประจำตำแหน่ง / ค่าอาหาร / ฐานเงินเดือนขั้นต่ำที่สูงหน่อย / ความมั่นคงของบริษัท / ทุนจดทะเบียนบริษัท / อนาคตที่ดีขององกรณ์ บลาๆๆๆๆๆ

ไม่ว่า เอกชน หรือ รัฐวิสาหกิจ หรือ ข้าราชการ ฯลฯ ที่ให้ทั้งหมดนี้ก็เพื่อดึงคนมาทำงานอย่างยินดีปรีดาใช่หรือไม่?

ตอบ.....!!!

แล้วถ้าวันนึงคุณไม่เป็นที่ต้องการขององค์กรล่ะ เขาจะยังอยากเลี้ยงคุณไว้ไหม? 

เชื่อไหมว่าบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างโตโยต้ายัง Lay off พนักงานได้เลย...

แค่นี้พอจะสรุปได้ไหมว่า คำว่าความมั่นคงในอาชีพ...คงไม่ต่างกับคำว่า "หลุมพรางทางค่านิยม" ของคนวัยทำงาน

ถ้าวันนี้ ผมไม่ได้มีอาชีพประจำ แต่ผมสามารถมีรายได้ 2,000-4,000 บาทต่อวัน ทุกวัน ไม่เว้นวัน...คุณ...ที่กำลังทำงานที่คิดว่ามั่นคงมาก...จะสนใจอาชีพที่ไม่มั่นคงนี้ขึ้นมาบ้างไหม?

และถ้าผมจะบอกว่า แม้ผมไม่ต้องทำงาน นอนดึกตื่นสาย ออกเที่ยวกลางคืนจนเช้าแล้วนอนกลางวันทั้งวัน แต่ก็ยังมีรายได้อยู่...คุณ...ที่กำลังทำงานที่คิดว่ามั่นคงมาก...จะเริ่มอิจฉาผมขึ้นมาบ้างไหม?

และถ้าผมจะย้ำอีกครั้งว่า ต่อให้ผมตาย พ่อแม่พี่น้องผม ก็สามารถสานต่อรายได้ต่อทันที (เพราะมันวิ่งประจำทุกวันนิ) คุณ...ที่กำลังทำงานที่คิดว่ามั่นคงมาก...คิดว่านี่พอจะเรียกได้ว่า งานที่มันคงได้ไหม?

พอยกตัวอย่างในช่วงท้ายๆ นี่เหมือนเริ่มออกไปทางล้างสมองเข้า mlm เนอะ แต่จริงๆ ไม่ใช่ มันแค่อยู่ในกรอบวิธีคิดแบบเดียวกันเท่านั้น ซึ่งการที่คุณไม่ต้องทำงานประจำแต่มีรายได้ประจำ ไม่จำเป็นต้องทำขายตรงหรือ mlm อย่างเดียว ยังมีอีก 108 วิธี ให้เลือกทำ อยู่ที่คุณจะตาถึงและกล้าลุยไหม !!!

เอาล่ะ พล่ามมาไกล เดี๋ยวออกทะเล ขอตะล่อมมาอยู่ประเด็นหลัก ทีนี้ยังคิดและรู้สึกกับคำว่า อาชีพที่มั่นคง...อยู่เหมือนเดิมหรือเริ่มเปลี่ยนไปบ้างหรือยัง?

ถ้ายังเหมือนเดิม ยินดีด้วย คุณไม่เข้าใจที่ผมเขียน

ถ้าความคิดเริ่มเปลี่ยนไป เสียใจด้วย คุณตกหลุมพรางคนทำงานอิสระอย่างผมแล้ว และคุณกำลังจะเสียอาชีพที่มั่นคงของคุณไปในไม่ช้า

ก่อนจากขอฝากวิธีคิดของข้อเขียนนี้
โฟกัส ที่ผลลัพธ์ แล้วจะเห็น วิธีการ ชัดขึ้น มากขึ้นครับ