ปรับวิธีคิด เพื่อการเริ่มต้นชีวิตแบบสบายระยะยาว

ในแวดวงการทำงานที่ผมคลุกคลี หลายคนได้เงินหลักแสนถึงหลักล้าน สบายๆ ไม่ต้องเหนื่อย แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาไม่ต้องทำอะไร เงินก็ลอยมาดั่งเสกสรร...

เขาทำครับ ทำจนรู้ลึก เป็นระบบที่มั่นคง จนสามารถผลิตเงินให้เขาอย่างสบายๆ มีเวลาเหลือ มีเรี่ยวแรงเหลือ...แล้วค่อยไปเที่ยวเล่นตามอัธยาศัย

นี่คือคนที่มีวิธีคิดที่ควรเป็นตัวอย่าง เหนื่อยครั้งเดียว สบายยาวๆ

ขณะที่คนอีกกลุ่มที่ผมรู้จักอีกเช่นเดียวกัน อยากเหนื่อยน้อย แต่สบายยาว เหมือนกัน

แต่ต่างกันที่เขามีวิธีคิดที่ผิดตั้งแต่แรก คือ ไม่ลงทุนสร้างระบบหรือเครื่องมือผลิตเงินให้เสถียรเสียก่อน คิดได้เพียงการลงแรงลงเวลาทำงานให้ได้เงินเยอะๆ แล้วออกเที่ยว ออกใช้เงิน พอเงินหมดค่อยมาหาเงินใหม่...วิธีคิดแบบนี้ คือ ไม่ทำก็ไม่ได้เงิน

เมื่อวิธีคิดผิด การดำเนินชีวิตมันก็ผิดครับ ผิดที่นี้ไม่ใช่ผิดกฎหมายหรือผิดจริยธรรมนะ แต่หมายถึงผิดรูปแบบที่เขาตั้งใจอยากเป็น

อยากเหนื่อยน้อย และสบายยาวๆ คุณต้องสร้างระบบผลิตเงินที่เสถียรให้ได้เสียก่อน ค่อยไปลัลล้า และระบบที่เสถียร ส่วนใหญ่เป็น "ระบบงานที่วิ่งได้ด้วยตัวมันเองแม้ไม่มีคุณ"

กรณีเปรียบเทียบในสายงานด้าน e-Commerce

1. ถ้าเราหาสินค้าเองและขายเอง (ประมาณว่างก)
นี่คือเรามีวิธีคิดอย่างหลัง คือ ลงมือทำเองถึงจะได้เงิน ไม่ทำก็ขายไม่ได้ ไม่มีรายได้ ข้อนี้ถือเป็นแหล่งเงินที่ไม่เสถียรครับ

เปรียบเทียบกับ

2. สร้างระบบการขายเองตั้งแต่ต้น เช่น จ้างคนรับออเดอร์ > จ้างคนโฆษณา > จ้างคนจัดส่ง > จ้างคนดูแลบัญชี (จริงๆ ทั้งหมดนี้อาจเป็นคนคนเดียวกันที่เราไว้ใจได้ เช่น พี่น้องในครอบครัวเดียวกัน)

จากระบบนี้ ถามว่าเรายืนอยู่จุดไหน? อยู่เสม็ดมั๊งครับ...จริง !!! คุณไม่ต้องอะไรกับงานเลย ดูภาพรวมก็พอ จะสั่งงานจากภูเก็ต เสม็ด สม็อย ก็ว่าไป งานที่เขี้ยวหน่อยก็แค่ออกล่าดีลราคาสวยๆ มาลงขาย แล้วควบคุมการทำงานให้เป็นไปตามเป้า เมื่อมีระบบทำงานให้ เงินก็ไหลมาเองของมันครับ

ผมเคยเจอบางคนบอกขายของออนไลน์ไม่มั่นคง ความเสี่ยงสูง...ทำไมคุณไม่ทำความรู้จักกับคนในข้อที่ 2 มั่งล่ะ คุณจะรู้ว่านี่คือความมั่นคงของจริง มั่นคงกว่าการเป็นลูกจ้างประจำที่คุณเป็นเสียอีก

เพราะการเป็นลูกจ้าง ชื่อก็บอกอยู่แล้ว วันใดที่เขาไม่อยากจ้าง เขาก็บีบคุณออก ถึงตอนนั้นคุณทำอะไรได้ล่ะ...และ Freelance ก็ยังถือเป็นลูกจ้างอยู่นะครับ บางคนอาจเข้าใจผิด คิดว่าเป็นเจ้าของกิจการ แต่แท้จริง ก็เป็นลูกจ้างชั่วคราวนี่แหละ ไม่ได้อิสระจริงหรอก

พอมองภาพออกแล้วนะครับ ว่าการสร้างแหล่งทำเงินที่เสถียร มันมีภาพรวมยังไง อาจเหนื่อยในช่วงแรกสร้างระบบ แต่ถ้าเข้าที่เข้าทางเมื่อไรก็เบาแรงแล้วครับ เรียกว่าสบายระยะยาว...

ทั้งหมด แค่อยากปรับความเข้าใจครับ เพราะหลังๆ มีเพื่อนหลายคนละ ชอบมาขอคำปรึกษา อีหรอปเดียวกันนี่แหละ ประมาณว่าอยากหารายได้ให้มากพอกับรายจ่าย... ก็ถือว่าบอกผ่านทีเดียวเลยนะครับ

ปล.ขนาดผมเองปัจจุบันก็ยังติดหน้าจอ ก็ยังต้องทำงานต่อไป เพราะยังไม่มีระบบรายได้ที่เสถียรครับ นิ่งเป็นหยุดเหมือนกัน แต่สบายขึ้นกว่าแต่ก่อนหน่อยตรงที่ระหว่างวัน อยากนอนก็นอน อยากเที่ยวก็เที่ยว แต่ติดต่อกันหลายวันไม่ได้ งานหยุดเดิน เงินหยุดวิ่งครับ

หวังว่าจะได้ประโยชน์จากข้อเขียนนี้นะครับ